สรุปสั้นๆ
“การเขียนบทดำเนินเรื่อง ตามแบบฉบับของ แฟรี่เทล กระจ่างแจ้ง
แบบที่อ่านในมังงะเป๊ะ ดำเนินเรื่องฉับไว”
งานนี้สมาชิกหลัก นัตสึ เกรย์ แฮปปี้ ชาร์ล ลูซี่ เอลซ่า เวนดี้ มาอยู่ในภารกิจหลัก
รวมทั้ง อ. มาชิมะ ผู้แต่งก็วางบทให้ ทีมรองรับงานในเกาะเดียวกัน
กาสิล จูเบีย ลิลลี่ ทำให้แฟนๆได้หายคิดถึง
ซึ่งขอให้คะแนนความชื่นชอบ
– แฮปปี้ เจ้าแมวที่มีไว้เพื่อตัดมุก แย่งซีน ทำหน้าที่ได้ดิบได้ดี
– จูเบีย ให้ 9 เลย น่ารัก แย่งซีน ปล่อยมุก เสียสละ
– เกรย์ มาพร้อมกับมุกถอดเสื้อที่จำเป็น รวมทั้งตอนท้ายขยี้มุกนี้หนักมาก
– กาสิล ไอ้คนขโมยซีน หากพี่เอ็งโผล่มาขโมยซีนได้เลย
คะแนนเซอร์วิส
– ลูซี่ เอาอันดับ 1 ไปเลย เซอร์วิสจนกระทั่งเต็มปราศจากที่จะอนุญาตให้ทำได้แล้วมั๊ง
– รองอันดับ 1 คงจะต้องให้ ไทเทเนีย ในด้านเซอร์วิส เสียดายผลัดเกราะน้อยไปนิด
– เวนดี้ ไม่มีเซอวิสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
ลักษณะเด่น
ฝ่ายศัตรู
บอสใหญ่ไม่เอ่ยถึง สักครู่สปอยด์
บอสรอง โอเค ชั่วช้าดี
ลูกน้อง : ลืมชื่อมันไปละ ไอ้ตัวที่บังคับตุ๊กตา 2 ตัว คล้าย บิ๊กซ์สโลว์ ตัวนี้คาแรคเตอร์มันได้ จอมเวทย์ พลัง K
กับตุ๊กตาน่ารัก ส่วนตัวชอบแฟรี่เทล ที่ศัตรูด้วย เนื่องจากว่าบางตัวทำออกมาแบบว่า คิดได้ยังไงฟ่ะ
ในส่วนเรื่องราว
ไม่สลับซับซ้อนเลย มองง่าย ในส่วนนัตสึ เป็นภาคที่ดี เป็นในเรื่องราววุ่นวายรอบตัว นัตสึ ในภาคนี้
ถามของตัวเองได้ดิบได้ดี “ตัวเราเป็น…….. คนอื่นเห็นพวกเราเป็นอะไร ?” รวมทั้งคำตอบที่ได้ ทำให้นัตสึไม่ต้องถามอีกเป็นครั้งที่ 2
รอบสื่อเป็นซับไทย (มีความเห็นว่ามีรอบบรรยายไทยด้วยนะแม้กระนั้นไม่ได้มอง)
แปลดี ซึ่งแอบเสียดายเนื่องจากว่าส่วนตัว ชอบ การ์ตูนบรรยายไทยมากกว่า (โตมาพร้อมกับแบบงั้นนี่นะ)
แม้กระนั้น แฟรี่เทล ไม่ใช่การ์ตูนเด็ก ด้วยเหตุนั้น การใส่ดูดซึม ให้แฟนๆมอง ถูกต้องที่สุด
(แม้กระนั้นเสียงชาร์ล ประเทศญี่ปุ่น มันน่ารักไปนะ ไม่ราวกับที่จินตนาการเวลาอ่านมังงะ)
END CREDIT
รวมทั้งที่เป็นไฮไลท์เป็น END CREDIT ที่จัดว่า เอาเรื่อง
เป็นการปูบทเพื่อศึกใหญ่ในภาคหลักที่แฟนๆคาดว่า
จะเป็นศึกท้ายที่สุดของ แฟรี่ เทล ต่อไป แน่ๆ
